Wat is dat, een Held? Wanneer is iemand een Held? Bestaan er persoonlijke Helden, of geldt het predicaat alleen als 'iedereen' de kwalificatie onderstreept? Maar ja, hoe meet je zoiets, er is geen keurmerk. En toch kennen we zeehelden, oorlogshelden, staatshelden ...
My Hero. Ik moest er even over nadenken. Nou, eigenlijk moest ik er helemaal niet over nadenken, want er schoot me meteen een Held te binnen. En tóén ging ik erover nadenken. Want ik heb natuurlijk meer helden. Mijn ouders. Die staan buiten alle twijfellijstjes. Zij zijn de bron van mijn bestaan, ik ben omdat zij waren. Eckart Wintzen. Om zijn wijze persoonlijke en ondernemerszorg om Moeder Aarde en zijn onvoorwaardelijke liefde en vriendschap. Klassiekemuziekhelden als Bryn Terfel en Cecilia Bartoli. En verder een aantal helden die ik hier niet noem omdat ze binnen de categorie Echt Persoonlijk vallen.
Als Eckart gaan: in mijn geval was het wat lastig om te zeggen 'laat je baard een paar weken staan'. Goed, kun je nog aan de slag met wat grijze pluisjes en een pot lijm. Dan nog een rond brilletje, een spijkerbroek en een Eckart-bloes en klaar. Ik deed het niet. Een operadiva? Had gekund. Een gigantische pruik, een dramatische jurk met dito decolleté (geen opera zonder decolleté) en een tache de beauté. Brava, brava! Ik deed het niet.
Ik kwam terug bij mijn eerste Held. Van wie ik de boeken verslond en die daarna op tv in niets leek op het meisje in mijn hoofd. Van wie ik zeldzame uitspraken en verhalen nog altijd kan dromen (het was prachtig vertaald). 'Politie vind ik het fijnste wat er is. En rabarber'. (Ik zeg het zelf nog steeds.) - 'Mijn oma had eens een hulp die Marie heette. Ze had wintervoeten, maar verder was ze uitstekend. (...) Oma had een roze blouse, waar ze erg op gesteld was. Maar het ergste was dat Marie er ook zo van hield. En iedere morgen kibbelden oma en Marie erom wie de blouse aan mocht. Ten slotte besloten ze dat ze de blouse ieder om beurt een dag zouden dragen. Maar stel je voor, zo vervelend Marie dan kon zijn. Opeens kwam ze binnen als het helemaal haar beurt niet was en dan zei ze: 'Ik maak vandaag geen appelmoes als ik die roze blouse niet aan mag!' - 'Grootvader heeft de langste neus van wereld. Hij heeft vijf papegaaien en die kunnen alle vijf naast elkaar op zijn neus zitten. (...) Ja, zei ze treurig, het is gelogen. Het is een akelige, afschuwelijke leugen. Want de vijfde papegaai, en ze barstte in bittere tranen uit, de vijfde papegaai kon er maar op één poot op staan.' - De chinees Hai Sjang uit Sjanghai die meer kinderen had dan hij kon tellen; de kleinste heette Peter (Ja maar, een Chineesje kan toch geen Peter heten? Dat zei zijn vrouw nu juist ook tegen hem. Een Chineesje kan toch geen Peter heten, zei ze. Maar Hai Sjang was zo verschrikkelijk eigenwijs dat hij zei dat het kind of Peter zou heten of helemaal niets. Daarna ging hij in zijn hoekje zitten mokken met zijn oren over zijn hoofd. Toen moest de stakker van een vrouw natuurlijk toegeven en het kind werd Peter genoemd.). Ik weet het nog allemaal en ik moet er nog steeds om lachen. Pippilotta Victualia Rolgordyna Kruizemunta Efraïmsdochter Langkous (dochter van Efraïm Langkous, vroeger de schrik der zeeën, nu negerkoning). Eigenzinnig en wijs. Wie wil dat nu niet zijn? En blijven? In de woorden van Pippi:
'Lief klein pilletje peperneut,
Ik wil nimmer worden greut.'
Het paardtillen heb ik nog niet helemaal onder de knie, maar daar wordt aan gewerkt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten