Drama

Zo'n week. 

Groot drama kwam groot over het scherm. Maar dan ook echt groot. Met heel veel mensen die er heel veel van vonden. Van genuanceerde fijngedachten tot grofstoffelijk verbaal geweld. Alles kwam langs. En dat was soms net zo beangstigend als de aanblik van het grote leed zelf. 

En dan was er dat andere drama. In omvang zo veel kleiner, maar toch vol van betekenis. Ook daar vonden mensen wat van. Maar het waren er minder. En, de meningen van een paar zelfverklaarde vrienden daargelaten, wat ze vonden kwam in ieder geval voort uit kennis van zaken. 

Niet grotesk. Niet door roeien en ruiten. Niet gestut door spandoeken. 

Onbegrip, woede en verdriet, gedragen door de liefde voor die ene mens.

(En het fotootje heb ik weggehaald omdat er tegenwoordig zo gejaagd wordt op mogelijke auteursrechtschendingen.) 

Zinnober

Wanneer het gaat septemberen

dan wil ik najaarsdingen.

Oktoberen. Novemberen.

In steranijs en gember en

kaneel de herfst bezingen.

Ik houd van dat oktobere.

In geuren. Kleuren. Smaken.

Het wonderstille sobere,

vermengd met het zinnobere

dat woorden laat ontwaken.