Bij de Hema waar ik kom
hangen aan de zijkanten van sommige rekken dingen waarvan je denkt: wat mag
dáár de logica van wezen?
Dit weekend zag ik bij de bh's - let op - : kleine tubetjes
secondelijm. Maar ook: van die velletjes met etiketten die je weleens op
diepvriesdozen ziet. En zakjes met haakjes. Daar wordt mijn fantasie erg blij van. Ik zie zoiets meteen voor me. Dat je, het hoofd gekweld en het lichaam geteisterd door het onomkeerbare proces van het ouder worden, voor de spiegel staat en denkt: laat ik er wat stickertjes tegenaan gooien, kijken of het dan allemaal wat beter op zijn plaats wil blijven; zie je aan de buitenkant toch niet. Na een mislukte poging - je kunt er zo slecht mee douchen - de secondelijm er maar bij gehaald. Wel rigoureus, want één verkeerd geplaatst stipje en je moet langs de plastisch chirurg. Misschien dus maar beter de haakjes. Ook geen halve maatregel, maar dan kun je met touwtjes het takelen een beetje doseren.
Van de communicatie zijnde heb ik het toch even gecheckt bij een meisje dat er werkt. 'Nou, dat
hangt er omdat het zo makkelijk meeneemt'. Snap ik, daarom liggen kleine pakjes
niet-nodigheden waar je toch zomaar ineens zin in kunt krijgen ook altijd bij
de kassa van de supermarkt, maar secondelijm bij bh's? 'Hm, zegt u wat. Ik zal
het eens tegen de bedrijfsleider zeggen'.
Benieuwd wat er binnenkort hangt. (No pun intended.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten