Snoet

Geen dramaverhalen met een hoop zakdoeken. Vooral niet. Ik was er ook nooit zo van. Als ik verdriet heb of ontroerd raak, dan ga ik liever ergens in mijn eentje in een hoekje zitten. Ik kan niet zo goed overweg met collectief gesnotter. Breed gedragen leed beleef ik liever niet vanuit het centrum. Zet mij maar achter een haagje. Ik moet er altijd eerst over nadenken.

Maar ook merk ik: het komt dichterbij. Waar ik voorheen altijd het idee had dat ik pas in de gaten zou hebben dat er wat met me aan de hand was als ik inmiddels dood en begraven was, vind ik dat nu minder vanzelfsprekend. Nee dat zeg ik niet goed. Zo bekijk ik het nog steeds. Zijn er Nader Te Bestuderen Zaken, dan moet eerst maar eens duidelijk worden wat het dan is voordat ik denk: hm, misschien toch niet zo leuk. Máár: het is wel anders. Want er gebeuren dingen. Er gaan te veel mensen dood. Er worden te veel mensen (heel erg) ziek. Er is te veel onrust. Het komt dichterbij. Verdriet. Onzekerheid. Pijn. En ja, ook de dood.

Maar goed, nu ga ik dus iets doen wat eigenlijk heel erg buiten mijn comfort zone ligt. Meedoen aan iets collectiefs. Omdat het belangrijk is. En omdat - en daar werd ik recent weer mee geconfronteerd - cijfers over ziekte en dood werkelijk positief veranderen door onderzoek. Ik schrok er bijna van. Want voor in mijn hoofd lagen - liggen soms ook nog wel - vooral de verhalen over prettige salarissen en gelden die niet besteed worden aan de dingen waarvoor ze gegeven zijn. 

Wat ga ik dan doen? De SamenLoop voor Hoop. De wat? Ja, zoek dat maar even op. Stiekem doodeng, want ja, dus Met Zijn Allen. Maar ik weet ook dat het evenement - los van het geld dat het oplevert - betekenisvol is. Dat het hoop geeft. En pleisters plakt op zere harten. 

Zomaar een potje meedoen, dat wou ik dan weer niet. Dus nu heb ik mezelf getooid met wat tekstschrijfzaken. Dan heb ik tenminste, nu al, maar dus ook straks als het zover is, wat te doen. Nu nog kijken of er een haagje is waar ik dan achter kan zitten.

(Hierboven zie je overigens Snoet. De 'mascotte' van deze SamenLoop. En Snoet is, net als zijn familieleden - hij maakt deel uit van een heelergverschrikkelijkveelling - te koop. Ik roep het maar even ...)