zondag 1 februari 2015

Hoge waters, stille gronden

Afgelopen vrijdag mocht ik een workshop LinkedIn geven aan een groep werkzoekenden. Het was de derde bijeenkomst, les, cursusmiddag, dinges.

Ik vind dat wel leuk, voor de klas staan (ik stond trouwens helemaal nergens vóór, ik zat gewoon tussen iedereen in), juffen heeft wel iets. Een paar jaar geleden organiseerde ik een workshop voor verpleegkundigen en nóg wat langer geleden ...


... en daar moest ik nou van de week aan denken. Want het is nu twintig jaar geleden dat in (onder andere) de Bommelerwaard het water zo hoog stond dat er evacuatiegeruchten kwamen. Sociale media waren nog een verre gedachte, dus nieuws werd nog niet binnen de kortste keren opgeblazen tot immense proporties en wat er via de officiële kanalen doorkwam klopte over het algemeen, je werd nog niet door elkaar geschud door over elkaar heen buitelende waarheden. Ik was redelijk laconiek: moet ik weg, dan horen we dat vanzelf. Eerst maar eens kijken. Wel gingen er voor de zekerheid vast spullen naar zolder, zodat ik snel kon vertrekken als dat nodig was. En ik pakte een tas kleren in én eentje met dingen die ik graag bij me wilde hebben.

Lang was nog niet duidelijk wat het werd: wel of niet weggaan. Toen de noodzaak zich als een donderwolk tegen de hemel begon af te tekenen trok ik de deur achter me dicht en stond een paar uur stil in een merkwaardige stoet van volgepropte auto's. Allemaal met één doel: hier niet meer zijn. Het was saamhorig en luguber tegelijk. Verbindend en ontwrichtend.

Ondertussen zoemde er iets in mijn achterhoofd. De week daarop zou ik starten met mijn cursus Spaans voor beginners, een klasje van tien man. Wat als we, dacht ik in die stille optocht, nog gaan meemaken dat het laatste nieuws niet het állerlaatste nieuws is? Dat, ik zeg maar wat, uiteindelijk iedereen zelf mag kiezen of hij weggaat of niet en dat dat nieuws mij niet bereikt? En wat als mijn klasje dan braaf naar die eerste les komt en de juf is er niet? Nee, dát staat nog eens enthousiast en betrokken. Maar het werd een officiële evacuatie. En toen iedereen na iets van een week weer terugkwam ging de juf alsnog van start. Buenas noches.

Huis-aan-huisblad het Kontakt besteedde afgelopen week aandacht aan die betekenisvolle dagen.

Hoge waters, stille gronden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten