Het kan natuurlijk gewoon aan mij liggen. Zo in iets opgaan dat alles ermee valt of staat, het ligt nu eenmaal niet zo in mijn aard. Oké, ik laat mijn favoriete bas-bariton uit 'Cymru' even buiten beschouwing, dat is een héél ander verhaal, maar verder, nee.
Dus ik denk: ja, we hebben niet gewonnen. En toen?
Het is mooi weer.
De zomervakantie begint.
Er staan leuke afspraken in de agenda.
Terrassen wachten op ontmoetingen.
Het hangt in de lucht. Je hoeft het er alleen maar uit te plukken.
Dus hop. Die zomer in.
Met de zomer in het hoofd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten