Lente

Toen ik net Frans op school had vond ik het een heel erg geestig woord: 'lente'. Singulier, féminin. Niks ontluikende natuur, aaibare lammetjes en vlinders in je buik. Nee, 'langzaam'.

Een paar jaar of zo later zag ik op een platenhoes (of weet ik veel waar ik het zag) 'valse lente'. Chopin, Delibes, zoiets zal het wel geweest zijn. Je ziet zo'n seizoen aan komen sneaken. Om dan in het geniep toe te slaan. Je kijkt éven niet en bám.

Ondertussen bloesemt het hier buiten.
Maar ook binnen.
En dansen vlinders een langzame wals.